นิยาม ความรัก (วัยรัก ? วัยเรียน ?)

วิทยาศาสตร์ให้นิยามความรักไว้ว่า ความรัก คือ สสารชนิดหนึ่งที่ยืดได้หดได้ แล้วแต่สภาพสิ่งแวดล้อม และความถ่วงจำเพาะ เวลามีความรักจะทำให้หน้าแดง ปากสั่น มือสั่น พูดผิดพูดถูก
ภูมิศาสตร์ให้นิยามความรักไว้ว่า ความรัก มักจะมาพร้อมกับลมหนาว
เลขคณิตให้นิยามความรักไว้ว่า ความรัก คือ เลขทศนิยมที่ไม่รู้จักจบ
เภสัชศาสตร์ ความรัก คือ ยาพิษจะออกฤทธิ์เมื่อผิดหวัง
เรขาคณิต ความรัก เกิดจากเส้นตรงเส้นหนึ่ง กับเส้นตรงอีกเส้นหนึ่ง เอามาขีดรวมกัน คือเส้นตรงแห่งความสงสาร ตั้งอยู่บนรากฐานแห่งความสดใส ได้มุมมองใหม่ออกมา คือ มุมแห่งความรัก * ถ้าเป็นเครื่องหมาย (+) ผลออกมาคือ ความสุขใจ * ถ้าเป็นเครื่องหมาย (-) ผลออกมาคือ ความทุกข์ใจ * ถ้าเป็นเครื่องหมาย (หาร) ผลออกมาคือ ความปวดใจ
ภาษาไทย ความรัก เกิดจากตัว ร เป็นตัวแรก แล้วจึงแยก แตกจาก ร เป็น ก ไก่ ไม้หันอากาศ พาดกลาง ระหว่างใจ รวมกันได้ คำว่า รัก ปักในทรวง
อนุบาลศาสตร์ ความรัก เกิดจาก ฉันมองเธอ เธอมองฉัน ผลัดกันเขิน ฉันสะเทิ้น เธอสะท้าน ทั้งหวั่นไหว ถ้าจะทัก จะทาย ก็อายใจ ฉันยิ้มให้ เธอยิ้มตอบ เลยชอบกัน
ภาษาอังกฤษ คำว่ารัก มาจากคำว่า LOVE. แยกความ หมายออกได้ดังนี้
L=Lake of sorrow. คือ ทะเลสาบแห่งความเศร้าโศก
O=Ocean of tears. คือ มหาสมุทรแห่งน้ำตา
V=Valley of dead. คือ หุบเขาแห่งความตาย
E=End of life คือ จุดจบของชีวิต